На 22 јануари 1953 година, Бродвеј станува сведок на премиерата на една од најмоќните драми на сите времиња – „The Crucible“ од Артур Милер. Ова дело не само што ги освои театарските сцени, туку и остави длабока порака за човечката природа, стравот и последиците од масовната хистерија.

Сместена во Салем, 1692 година, приказната следи група девојки кои, поттикнати од паника и манипулација, започнуваат да обвинуваат луѓе во својата заедница за вештерство. Настанува вистински хаос – пријатели се свртуваат еден против друг, вистината станува безначајна, а правдата сè повеќе исчезнува. Во центарот на оваа драма е Џон Проктор, човек кој се бори за својата чест и принципи, но во свет каде што стравот управува, дури и невините не се поштедени.

Но, оваа претстава не е само приказна за вештерки. Артур Милер ја напиша како симбол на политичката хистерија во 1950-тите, кога во САД беснееше „ловот на комунисти“ за време на макартизмот. Луѓе беа осудувани без докази, само поради сомнеж. Милер самиот беше повикан на суд, а неговата драма стана силен одговор на времето во кое живееше.

Иако на почетокот наиде на мешани реакции, „The Crucible“ во 1953 година ја освои Тони наградата за најдобра претстава и подоцна стана едно од најизведуваните дела во американскиот театар. Филмската адаптација од 1996 година, со Даниел Деј-Луис и Винона Рајдер, само ја зацврсти нејзината култна репутација.

Оваа драма не е само историска лекција – таа е огледало на секое време во кое стравот и лагите ја заменуваат вистината. Дали денес живееме во поразличен свет? Или „ловот на вештерки“ сè уште постои, само во нови форми?

💬 Споделете го вашето мислење!

Дали сте ја читале или гледале „The Crucible“?

Што мислите за нејзината порака денес? 👇